Psychoterapia psychodynamiczna jest długoterminową oraz obejmującą szerokie spektrum funkcjonowania (osobowość) metodą leczenia, mającą na celu dokonanie trwałych i głębokich zmian w psychologicznym funkcjonowaniu. Polega ona na regularnych spotkaniach (1-2 razy w tygodniu), gdzie prezentowane przez klienta treści oraz zachowania są przez terapeutę analizowane oraz interpretowane. Celem tego typu interwencji jest:
* wskazanie schematów czy tendencji w myśleniu, przeżywaniu oraz postępowaniu
* poszerzenie wiedzy na swój temat
* umożliwienie zrozumienia motywów swojego postępowania.
Rozpoczęcie psychoterapii poprzedzone jest kilkoma konsultacjami, podczas których:
* określana jest specyfika zgłaszanych problemów i obszar pracy
* zbierany jest wywiad psychologiczny
* określane są cele terapeutyczne
* przedstawiana jest metoda pracy i jej zasady (kontrkat terapeutyczny)
* omawiane są pytania czy wątpliwości klienta dotyczące terapii.
Konsultacje wstępne to też czas na rozpoznanie, czy dana osoba czuje się wystarczająco komfortowo z terapeutą, by podjąć z nią dalszą współpracę.
________________________________
Podejście psychodynamiczne, które stosuję w swojej pracy psychoterapeutycznej, bazuje na koncepcjach psychoanalitycznych. To, co - ogólnie ujmując - w dużej mierze charakteryzuje tę metodę terapeutyczną, to koncentracja na następujących kwestiach:
NIEŚWIADOMOŚĆ
Podstawowym założeniem, którym kieruje się psychoterapeuta psychodynamiczny jest to, iż postrzeganiem i postępowaniem człowieka kierują mechanizmy i wzorce relacji międzyludzkich, które mają nieuświadomiony charakter. Oznacza to, że są one niedostępne dla procesów uwagi, nie można ich u samego siebie wykryć czy zaobserwować. Odkrywanie czy interpretacja nieświadomych treści przez terapeutę odbywa dzięki obserwacji i analizie spontanicznych, mimowolnych sygnałów np.: objawów, marzeń sennych, skojarzeń czy też pomyłek oraz samej relacji terapeutycznej, która jest budowana podczas spotkań.
RELACJA TERAPEUTYCZNA
Kolejnym aspektem, na którym koncentruje się terapeuta psychodynamiczny jest relacja pomiędzy nim a klientem oraz procesy, które w niej zachodzą na przestrzeni kolejnych spotkań. W trakcie pracy wobec terapeuty zaczynają być kierowane uczucia, pragnienia bądź oczekiwania, takie jakie pojawiają się w innych istotnych relacjach w otoczeniu. Terapeuta, poprzez regulację swoich reakcji na te uczucia czy zachowania klienta, umożliwia mu przeżycie dotychczasowego, powtarzanego schematu relacji interpersonalnej w nowy, prowokujący zmiany sposób.
PRZESZŁOŚĆ
Nieświadome treści bądź sposoby budowania relacji wnoszone do pracy terapeutycznej są elementami, które mają swoje źródło we wczesnych latach życia, kiedy pozostaje się w najsilniejszej zależności względem opiekuna. Stanowią one bazę dla późniejszych wzorców funkcjonowania i reagowania, czy też radzenia sobie z trudnościami. Problematyka, nad którą prowadzona jest praca terapeutyczna, jest omawiana i analizowana w kontekście historii życia oraz (wczesno)dziecięcych doświadczeń relacyjnych.